در ژوئن سال ۱۹۳۸، نخستین شماره از یک مجموعه کمیک استریپی به بازار آمد که نام اش : اکشن کمیکس بود. این مجله یکی از مهم ترین کمیک استریپ های تاریخ محسوب می شود زیرا روی جلد آن، تصویر شخصیتی خودنمایی می کرد که لباس مخصوصی به رنگ قرمز و آبی به تن داشت و علامتی شبیه به حرف s روی آن مشاهده می شد. او در ضمن اتومبیلی را بالای سر برده و آماده پرتاب آن بود. این کاراکتر سوپرمن نام داشت. تا قبل از این شخصیت، هیچ قهرمان کمیک استریپی نبود، که قدرت های فوق بشری داشته باشد و واژه ابر قهرمان  در زبان انگلیسی، متداول نبود.

 

 

«سوپرمن» در میان مردم شهر متروپلیس، شخصیت یک خبرنگار را به خود می گرفت، یک عینک طبی هم به چشم می گذاشت تا شناخته نشود. او می توانست در یک چشم به هم زدن، تغییر لباس دهد. «سوپرمن» قادر بود به سادگی بالای ساختمان های خیلی بلند رفته و از روی آن ها. «سوپرمن» می توانست ساختمان های محکم را درهم بکوبد، با چشم اش فولاد را بشکافد، با یک نعره ده مرد را به خاک  افکند و با یک اشاره قطاری با سرعت زیاد را از حرکت باز دارد. در واقع واژه «سوپرمن» (به معنای فوق بشر ) کاملا برازنده چنین شخصیتی بود.

 

داستان خلق سوپر من نیز در نوع خود جالب بود. سوپر من توسط داستان نویسی به نام «جری سیگل» و طراحی به اسم «جو شوستر» خلق شد. آنها در شهر اوهایو، از ایالت کلیولند آمریکا به دنیا آمدند و در دوره ی نوجوانی، به فکر خلق این کاراکتر افتادند. اما هنگامی که این دو هنرمند جوان در سال ۱۹۳۳ سعی کردند ایده خود را به سندیکاهای روزنامه ای آمریکا بفروشند، مورد بی اعتنایی | قرار گرفتند. زیرا ناشران فکر می کردند که هیچ خواننده ای نمی تواند قهرمانی را با چنین نیروهای فوق بشری باور کند، حتی اگر از سیاره ی دیگری آمده باشد. آنها به هر روزنامه ای که می رفتند با تحقیر سردبیر روبه رو می شدند تا جایی که حتی یک بار «جو شوستر» از فرط ناراحتی، طراحی های سوپر من خود را پاره کرد. به هر حال آنها ناامید نشدند و پس از شش سال، به شهر نیویورک رفتند و در آن جا با شخصی به نام «مکس گینز» دیدار کردند.

 

«مكس» ناشر شرکت انتشاراتی کمیک های تمام آمریکایی بود که به زودی با شرکت های دیگر تلفیق شد تا شرکت دی سی شکل گیرد. او نگاهی به طراحی های سوپر من انداخت ، و به آنها گفت که برایش امکان پذیر نیست که از چنین شخصیتی استفاده کند، اما می تواند آن را به ناشر دیگری، به نام «شلدون مایر» بفرستد. «مایر» قصد داشت عنوان جدیدی چاپ نماید و به شخصیتی جدید نیاز داشت تا از آن برای جلد مجله استفاده کند. بنابر این بلافاصله پس از دیدن قد و قواره ی سوپر من با پرداخت چکی به مبلغ ناچیز صد و سی دلار، تمام حقوق قانونی آن را خرید. او سپس از «جو شوستر» خواست تا طراحی جلد مجله را نیز بر عهده بگیرد و بدین ترتیب شماره اول مجله اکشن کمیکس روی پیشخوان روزنامه‎فروشی ها آمد.

 

 

در این کمیک استریپ، خوانندگان، با نحوه ی تولد «سوپرمن» آشنا شدند. این داستان، درباره نوزادی به نام «کال اِل» بود که توسط پدر و مادرش از سیاره ی دور دست کریپتون، با موشک به کره زمین فرستاده می شود زیرا قرار بود کریپتون به زودی منهدم گردد. این موشک روی کره ی زمین فرود می آید و در آنجا در کشاورز  ساده ای به نام آقا و خانم «کنت» آن را پیدا می کنند و از آنجا که فرزندی نداشتند، نوزاد درون موشک را به فرزندی قبول کرده و او را «کلارک» می نامند. یک روز وقتی آقای «کنت» مشغول تعمیر  کامیون خود است با سانحه ای مواجه می شود اما «کلارک» با دستان کوچک خود کامیون را بلند کرده و پدرش را نجات می دهد. بدین ترتیب معلوم می شود، «کلارک» یک کودک استثنایی است. به سال ها بعد، «کلارک» به شهر متروپلیس (که کاملا از روی شهر نیویورک واقعی، اقتباس گردیده و بود) می رود و به عنوان خبرنگار روزنامه دیلی پلانت، مشغول به کار می شود. او در آن جا دل باخته و همکار خود به نام «لوییس لین» می شود؛ اما به زودی پی می برد که باید در هیبت «سوپرمن»، - به ستم دیدگان کمک کند و از شهر متروپلیس، در مقابل افراد خبیثی مثل «لکس لوثر» دفاع کند.

 

موفقیت آنی و بی سابقه ی سوپرمن در نزد خوانندگان مجلات کمیک استریپ، باعث شد تا ناشران دیگر نیز به فکر خلق مجلات کمیک استریپ ابرقهرمانانه بیافتند و بدین ترتیب مجلات کمیک استریپ، پر از ابرقهرمانانی شد که اکثر آنها دنباله رو «سوپرمن» بودند. در واقع سوپرمن، آغازگر دوره ای در تاریخچه ی کمیک استریپ است که از آن به عنوان «عصر طلایی ابرقهرمانان» یاد می شود.